Een gezin of een alleenstaande kan, gedreven door een overdosis aan reclame, voor een bepaald goed (een auto, een reis, een huis) een lening willen aangaan waarvoor ze eigenlijk een te laag inkomen hebben om ze te kunnen aflossen. In dit geval moet de koper dus tegen zichzelf beschermd worden. Dit zal in de komende jaren meer en meer gereglementeerd worden.

In principe mag de totale last van de lening niet meer bedragen dan 1/3 van het inkomen. Uiteraard zal daarvan afgeweken worden naargelang het volledige vermogen van de ontlener. Dit eerste principe geldt uiteraard altijd, ongeacht het goed.

Een tweede beperking is dan de waarde van het goed. Welk is de toekomstige marktwaarde bij gedwongen verkoop? Een auto verliest waarde, een huis kan er bijwinnen.

Een derde regel is de quotiteit. Dan gaat het meestal over een onroerend goed. Je wil meer lenen dan de waarde van je huis. Bijvoorbeeld ook de kosten tot het verwerven van je woning (notariskosten enz.). Dan zal je lenen aan een hogere quotiteit, bijvoorbeeld 104% van de waarde. Dit werd vroeger vlot toegestaan.

De meeste financiële instellingen bieden, dikwijls via internet, een berekeningsmodule aan waarbij je je inkomen, je gezinssituatie (gehuwd) en je maandelijkse lasten (huur, leningen) opgeeft. Je kan ook bijkomende inkomsten aanduiden. Op basis van die gegevens krijg je dan al een idee van het totaal bedrag dat je kan ontlenen.

Als je contact opneemt met de financiële instelling zal men je helpen om alles zorgvuldig op een rijtje te zetten en je maximale leninglast te bepalen.